నా కొత్తరోలూ - రోటి పచ్చళ్ళూ - దొండకాయ పచ్చడి





హమ్మయ్య! ఇన్నాళ్ళకి మళ్ళా మీ ముందుకొస్తున్నా! చాలా కూసింత బిజీగా ఉండటంవల్ల అప్పుడెప్పుడో మీకు చెబ్దామనుకున్న నా "కొత్తరోలు కథలు" చెప్పటానికి, ఇవ్వాళ్టికి కాస్త తీరిక దొరికింది. ఇప్పుడు కూడా ఇంకా చాలా కూసింత బిజీనేకాని, మరీ నా బ్లాగు "ఆకలో రామచంద్రా! రోటి పచ్చడో రామచంద్రా!" అని తెగ గొడవెట్టేస్తుంటేనూ ఇక ఉగ్గబట్టుకోలేక వచ్చేశానన్నమాట! ఇక మొదలెట్టేద్దామా నా రోటిపచ్చళ్ళ పురాణం..;)! ఇది కొన్ని భాగాలుగా రాస్తానన్నమాట! ఒక్కోభాగంలో కొన్ని కొన్ని టిప్స్ అలా ఫ్లోలో చెప్పేస్తానేం.......

మీకందరికీ బాగా తెలుసుకదా, నాకున్న రోటి పచ్చళ్ళ పిచ్చి! మిక్సీలు, గ్రైండర్లూ మనకి పడవు, కాబట్టి రోలు కొనుక్కోవాలని తీవ్ర ప్రయత్నాలు చేసి ఒక బుజ్జి రోలు తెచ్చుకున్నా... మరేం! పెద్దది చాలా రేటు చెప్పాడు, మనం పప్పులూ,గట్రా రుబ్బంకదా, పచ్చడికే కదా అని చిన్నదే తెచ్చుకున్నా... మాకు ఇక్కడ చిన్నపాటి రోళ్ళపరిశ్రమ ఉందిలెండి! ఈ రోజుల్లో ఎవరు కొంటున్నారబ్బా అనుకున్నా! నాలాంటి పిచ్చ ఉన్నోళ్ళు చాలామందే ఉన్నారనిపించింది,అక్కడ వాళ్ళు తయారు చేసే రోళ్ళు చూస్తే....

ఇక ఎలాంటి రోలు మంచిది, మన్నిక ఉండాలంటే ఎలాంటిది తెచ్చుకోవాలి? అన్నది పెద్ద ప్రశ్న... రోళ్ళు కొండరాయితో చేసినవి, నాపరాయితో చేసినవి రెండు రకాలుంటాయి. కొండరాయితో చేసింది కాస్త ధర ఎక్కువగాని, వందల ఏళ్ళున్నా ఏమీకాదు. అదే నాపరాయితో చేసిందైతే ధర తక్కువైనా నాలుగైదేళ్ళకే పగిలిపోతుంది. కాబట్టి, కొండరాయిదే తెచ్చుకున్నా నేను. మా ఊళ్ళో మా ఇళ్ళ ముందు ఒక పెద్ద రోలుండేది. కొండరాయిదే, కాని ఎఱ్ఱ్రరాయిది...నేలబారున ఉండేది. అప్పట్లో పల్లెటూళ్ళల్లో ఇలాంటి రోళ్ళు ఊరి మధ్యలో, లేకపోతే ఇరవై ముఫ్ఫై ఇళ్ళకి కలిపి ఒకటి ఖచ్చితంగా ఉండేవి..వడ్లు దంచుకోటానికీ, చింతకాయ పచ్చడి తొక్కుకోనూ అందరూ ఇదే వాడుకునేవాళ్ళట! అటెళ్ళేవాళ్ళూ,ఇటెళ్ళేవాళ్ళూ కాసేపు రోకలి తీసుకుని నాలుగుపోట్లు వేసివెళ్ళేవాళ్ళు.. అలా అందరం ఒక కుటుంబం అన్న భావాన్ని పెంపొందించడానికి ఈ రోళ్ళు బాగానే ఉపయోగపడేవి... ఆ రోళ్ళూ పోయాయి, ఆ కలివిడి బతుకులూ పోయాయి..ప్చ్!

నేను కొన్న రోలు చిన్నది కాబట్టి అంతగా పట్టించుకోవాల్సిన పన్లేదు. గుంట కాస్త లోతు ఎక్కువ ఉన్నదే తీసుకున్నా. అదే, పెద్ద రోలు కొనే పనైతే గట్టు బాగా వెడల్పు ఉన్నది, గుంట తక్కువ ఉన్నది తీసుకుంటే మంచిది, రుబ్బుకోటానికి అప్పుడే అనువుగా ఉంటుంది. లోతు ఎక్కువ ఉంటే పొత్రం కిందకి వెళ్ళిపోయి పచ్చడిగాని,పిండిగాని సరిగ్గా మెదగదు. గట్టు లేకపోతే పక్కకి పడిపోతుంది. పొత్రం కూడా సరైన సైజు చూసి సరిగ్గా వేయించుకోవాలి.

పెద్దరోళ్ళలో రెండు రకాలుంటాయి. ఒకటి మామూలుగా పచ్చళ్ళు,పిండ్లు రుబ్బుకోటానికి. రెండోది గింజలు దంచుకోటానికి, పొడిపిండి కొట్టుకోటానికి, ఎక్కువ మోతాదు పచ్చళ్ళు(చింతకాయ,ఉప్పుగోంగూర,కొరివికారం) తొక్కటానికి. మొదటిది ఒకటే రోలు, నాలుగు పలకలుగా ఉంటుంది. రెండోది రెండు భాగాలుగా ఉంటుంది. కింద చిన్నగుంటతో ఉన్న గుండ్రటి కుంది ఉంటుంది.దానిపైన ఇంకాస్త వెడల్పున్న గుండ్రటి చట్రాన్ని ఎక్కిస్తారు.రెండూ కలిసి లోతు ఎక్కువ వస్తాయి. పై చట్రంగట్టు, కింద కుందికన్నా బాగా వెడల్పుంటుంది.

ఈ రోట్లో అరిసెల పిండి కొట్టేప్పుడు, చింతకాయ పచ్చడి తిరగ తొక్కేటప్పుడు, జొన్నలు తొక్కేటప్పుడు భలే సరదాగా ఉండేది. రెండు రోకళ్ళపోటు,మూడు రోకళ్ళపోటు,నాలుగు రోకళ్ళపోటు ఇలా పందేలు కట్టి వేసేవాళ్ళు. నాలుగురోకళ్ళపోటు వెయ్యగలిగితే మొనగాడి లెఖ్ఖ! ఒక రోకలికి ఒకటి తగలకుండా, రోలు అంచుకి తగలకుండా పోటు వెయ్యటమంటే, అబ్బో! పెద్ద ఆర్టు అది... మనకి మూడు రోకళ్ళపోటే గగనంగా ఉండేది..;) లయబధ్ధంగా పోటు వేస్తూంటే ఆ రోకళ్ళ చప్పుడు వింటానికి ఎంత బాగుండేదో! అసలు మాకు పొద్దున్నే ఈ రోకళ్ళపోటుతోనే తెల్లారేది...పొద్దున్నే కళ్ళు నులుముకుంటూ వెళ్ళి అన్నయ్యా, నేనూ జొన్నలు తొక్కేవాళ్ళం..మా పక్కింటోళ్ళకీ, మాకూ పోటీ! ఎవరు వేగంగా పోటేస్తున్నారా అని. అన్నయ్య బాగా ఆవేశపడిపోయేవాడు. మనమేమో మహా నిమ్మది, రిజల్టు! నాలుగైదు పోట్లకొకసారైనా రెండు రోకళ్ళూ ఢీకొనేవి... నాన్న వచ్చి డిప్పమీద ఒకటిచ్చేవాడు, సరిగ్గా వెయ్యి అని....హ్మ్! ఆ రోజులే వేరు.........


ఇక రోలు ఎంచుకునేప్పుడు "కక్కు" బాగా కొట్టింది తీసుకోండి, అంటే లోపలవైపున గరుగ్గా గుంటలు,గుంటలుగా ఉంటుంది కదా, అది! అప్పుడు బాగా మెదుగుతుంది, పచ్చడైనా, పిండైనా....{దీన్నే గంట్లు కొట్టటం అని కూడా అంటారని గోదారోళ్ళ ఉవాచ!...;)..;)..}... పాతరోళ్ళకి కూడా మళ్ళా మళ్ళా "కక్కు" కొట్టిస్తూనే ఉండాలి...

ఇక రోలు సెలెక్షను అయిపోయింది కదా! అందులోకి వాడే రోకళ్ళూ,పచ్చడిబండలూ, పొత్రాల గురించి తరువాయి భాగంలో చెప్తానేం! అలా తెచ్చుకున్న కొత్తరోలుని "అలవాటు" చెయ్యాలి! అంటే కొత్తగా చెక్కిన రోలు కదా, ఇసుక వచ్చిద్ది అలానే వాడేస్తే. అందుకని ఆ ఇసక పోయేట్టు చెయ్యటాన్ని అలవాటు చెయ్యటం అంటారు... మామూలుగా అందరూ ఊకపోసి దంచుతారు ఏడెనిమిదిసార్లు...అప్పుడు లోపలున్న ఇసకంతా పోయి పచ్చడి తొక్కుకోటానికి వీలుగా తయారైద్ది. ఐతే నాకిక్కడ ఊక ఎక్కడ దొరికిద్ది? అందుకే జ్యోతిగార్ని అడిగా.... భలే అవిడియా చెప్పారు జ్యోతిగారు. గోధుమపిండి కలిపి, ఆ ముద్దని వేసి బాగా గుంటలో అంతా నాలుగైదు సార్లు రుద్ది, తర్వాత శుభ్రంగా కడిగేస్తే ఇసక ఒక్క పిసరకూడా లేకుండా పోయింది...
తర్వాత కొత్తరోలు మొదలెట్టాలంటే ఉండ్రాళ్ళు పొయ్యాలంట, తాంబూలాలివ్వాలంట! ఇవన్నీ మన బ్రహ్మచారి జీవితానికి ఎక్కడ కుదురుతాయి. అందుకని కాస్త పసుప్పూసి, కుంకవెఁట్టి, ఓ పసుపుకొమ్ము తాడు కట్టి మొదలెట్టేశా....;) పైగా ఎప్పుడెప్పుడు రోట్లో పచ్చడి తొక్కుకు తిందామని ఆత్రం..;)! ఇక నా రోట్లో తొక్కిన మొదటి పచ్చడి చుక్కకూరపచ్చడి. దాని ఫొటో తియ్యలేదు ఆరోజు హడావుడిలో... తర్వాత దొండకాయ పచ్చడి చేశా! అది చెప్పుకుందామేం ఇవ్వాళ!

  • అసలు దొండకాయలంటే పచ్చడే!వాడ్చి పచ్చడి తొక్కితే ఎంత కమ్మగా ఉంటదో! వేపుడు,ఇగురూ మనకి అంత ఎక్కవు..... అది కూడా మా ఇళ్ళల్లో అంత రెగ్యులర్గా అలవాటు లేదు. దొండపందిరి ఉన్నా, ఇక ఏ కూరగాయలూ లేకపోతే దొండకాయ పచ్చడి అన్నమాట! "పిచ్చి దొండకాయలు" అంటుంటారు, మరి తింటే పిచ్చెక్కిద్దనో లేక పాపం!నీళ్ళు పోసినా, పొయ్యకపోయినా సంవత్సరాల తరబడి అలానే పిచ్చిపిచ్చిగా కాస్తుంటాయనో...;)
  • బాగా పచ్చిగా ఉన్న దొండకాయలే బాగుంటాయి పచ్చడికైనా, వేపుడు కైనా... కాస్తంత దోరబడి, లోపల ఎఱ్ఱగా ఉన్నా పచ్చడికి పనికొస్తాయి కాని వేపుడుకి పనికి రావు...ఇక పూర్తిగా పండిపోయాయనుకోండి! చూసుకోటానికీ,నోట్టో వేసుకు చప్పరించటానికీ,అదీ కాకపోతే అందమైన అమ్మాయి పెదవులతో పోల్చి వర్ణించుకోటానికీ తప్ప పచ్చడికి పనికి రావు..;)
  • అలా పచ్చగా నవనవలాడుతున్న దొండకాయలు ఒక పావుకేజీ(నలుగురికి రెండు పూటలకీ వచ్చిద్ది) తీసుకోండి. వాటిని శుభ్రంగా కడిగి అడ్డంగా, చక్రాల్లా సన్నగా తరుక్కోండి...తొడెం, చివరి ముట్టె తీసేయండి. అవి పడితే సరిగ్గా మెదగవు. పంటికింద పడితే బాగోవు.
  • ఇప్పుడు బాండీ పొయ్యిమీదెట్టి, ఓ పెద్ద గెంటెడు నూనేసి, అది కాగంగనే, పైన తరుక్కున్న దొండకాయ ముక్కల్ని, ఒక ఏడెనిమిది పచ్చిమిరపకాయల్నీ వేసి వాడ్చాలి, అదేనండీ వేయించాలి ..;)..... అన్నీ బాగా వేగాయనుకోగానే చివర్లో కాస్త జీలకఱ్ఱా,నాలుగు మెంతులూ,కాసిన్ని ధనియాలూ వేసి వేగనివ్వాలి....
  • పచ్చిమిరపకాయల్తో తొక్కితే ఒకలా ఉంటుంది. ఎండు మిరపకాయలేసి తొక్కినా బాగుంటుంది. ఎండు మిరపకాయలైతే వేయించాల్సిన పన్లేదు. ముందు రోట్లో ఎండు మిరపకాయలేసి, కాసిన్ని నీళ్ళు పోసి తొక్కాలి, అది మెదిగాక దొండకాయ ముక్కలు, మిగతావి వేసి తొక్కా లి.
  • పైన వేయించిన సంభారాలన్నీ బాండీలోంచి డవిరెక్టుగా రోట్టోకి మార్చి, కుంకుడుగాయంత చింతపండూ,నాలుగు వెల్లుల్లి రెబ్బలూ, ఒక చిన్నస్పూను ఉప్పూ వేసి ఇక రోకలిబండ తీసుకుని తొక్కటమే.
  • ఒక చేత్తో ఎగదోసుకుంటూ మరో చేత్తో నూరాలి.దీనికి కొంచెం ఒడుపు కావాలి. అలవాటుమీద అదే వస్తుందనుకోండి.పైగా చేతి కండరాలకి భలే వ్యాయామంలే!..;)..పచ్చడి కొంచెమే అయితే, రెండు చేతులతో రోకలిబండ చివర్న పట్టుకుని నూరితే తొందరగా మెదిగిపోద్ది...
  • అలా రోట్లో పచ్చడి తొక్కుతూ ఉంటే, నాలుగైదు పోట్లు పడగానే కమ్మటి వాసన ముక్కుపుటాలకంటి ఉక్కిరిబిక్కిరి ఐపోతాం.... కాస్త తీసుకుని నాలిక్కి రాసుకోందే ప్రాణం ఊరుకోదు. కాని, రోటి దగ్గర నాకితే పెళ్ళికి వానపడిద్దని ఇంట్లో కట్టడి! ఇక్కడ మనకి స్వతంత్రం కదా! "పడితే పడింది వెధవవాన, పేద్ద కళ్యాణమండపం తీసుకుని చేసుకుందాంలే" అని సర్ది చెప్పుకుని చక్కగా రోకలికి అంటింది వేలితో తీసి చివర్లో నాకేస్తుంటా..;)
  • కొంచెం మెదిగింతర్వాత మరికాస్త కొత్తిమీర వేసి తొక్కండి. పచ్చడి మరీ లేహ్యంలా తొక్కొద్దు. కచ్చాపచ్చాగా తొక్కితేనే బాగుంటుంది. అమ్మ చెప్తూ ఉంటుంది,నెల్లూరులో ఉన్నప్పుడు ఇంటి ఓనర్లు అమ్మ పచ్చడి తొక్కుతుంటే,"పచ్చడిబండ అరిగిపోద్ది" అని హాస్యమాడేవాళ్ళంట! వాళ్ళు మరీ ఊరకే అలా, అలా ముక్కలు చితగ్గొట్టి తినేస్తారు...
  • ఇప్పుడు ఈ పచ్చడిని రోట్లోంచి గిన్నెలోకి తోడుకొని, కావాలంటే తాలింపు పెట్టుకోవచ్చు... ఎక్కువ పచ్చడి, అంటే ఒక కేజీ తొక్కి, నాలుగైదు రోజులు నిలవుంచాలనుకుంటే తాలింపు పెట్టుకుంటే నిలవుంటుంది.
  • ముక్కలు వేయించేప్పుడు కాసిన్ని దోసిత్తనాలు వేసి వేయించి పచ్చట్లో వేసి నూరితే పచ్చడి ఘుమఘుమలాడిపోద్ది.... చింతపండు బదులు ముడిచింతకాయ పచ్చడి కూడా వేసుకోవచ్చు,బాగుంటుంది. కొంతమంది ఇందులో పచ్చికొబ్బరివేసి నూరతారు, మనకి నచ్చదు.
  • పచ్చడి చేసుకున్న ఆనందంలో రోలు కడగటం మర్చిపోవద్దండోయ్! రోలూ,రోకలిబండా శుభ్రంగా కడిగి, రోకలిబండ ఎండ తగలని చోట జాగ్రత్త చేసుకోవాలి.
  • ఇప్పుడు చక్కగా అన్నం వండుకుని, వేడివేడన్నంలో ఈ పచ్చడేసుకుని, మరికాస్త నెయ్యివేసుకు తింటుంటే అబ్బబ్బ! ఆ వాసనకే ఆకలి చచ్చిపోయిన రోగికి కూడా ప్రాణంలేచొచ్చి ఓ ముద్ద నోట్లో వేసుకుని తరిస్తాడు...;)

Blogger ఆధారితం.